sobota, to czas na totalne nicnierobienie i odpoczynek… ale siostra zawsze ma dla mnie czas… to może wygląda na zwykłe rysowanie i zabawę plasteliną ale dla mnie to coś znacznie więcej… to prawdziwe zajęcia z terapii ręki, dzięki którym łatwiej mi później coś chwycić, przytrzymać, obrócić… i poznać…
koniec roboczego tygodnia zamyka tzw. siłownia, czyli rehabilitacja i zajęcia na macie – ćwiczymy prawidłową postawę, rotację bioder, wyprosty… w przeciwieństwie do pozostałych zajęć w tygodniu te zaczynają się rano, więc do przedszkola dotrę po śniadaniu… na szczęście zdążę się jeszcze pobawić… jutro wszyscy mamy dzień wolny…
miało być o czymś zupełnie innym ale informacją dnia stało się przytrzaśnięcie palca… …wszystko wyglądało bardzo poważnie, więc trzeba było pojechać do szpitala, pokazać uraz lekarzowi i zrobić zdjęcie RTG, z karty informacyjnej: stłuczenie palca III ręki lewej bez uszkodzenia paznokcia, RTG kości kończyny górnej, założenie unieruchomienia na 7-10 dni (unieruchomienie wytrzymało 1,5 godziny, co […]
dziś wracamy do początku, czyli po przedszkolu znów zajęcia z wczesnego wspomagania – układamy puzle, klocki, oglądamy zdjęcia… środek tygodnia minął naprawdę pracowicie… a po zajęciach, chociaż pogoda nie nastraja do spacerów, krótki wypad na ulubiony plac zabaw… i wizyta w Ogródku Jordanowskim – na zajęciach plastycznych, na które przychodzi tu moja siostra… w sumie […]
u logopedy nie musi być nudno… czasami ćwiczę samogłoski, czasami sylaby, a czasami po prostu siedzę i grzecznie słucham.
nie ma lekko, lekko nie ma… kolejny tydzień, kolejne zajęcia… poniedziałek – wczesne wspomaganie
… a potem pójść na spacer do lasu
w niedzielę rano, przed śniadaniem dobrze jest poczytać… najlepiej abecadło:)
wczoraj Tomek, kiedy ja zbierałem klamoty z auta, jak prawdziwy łobuziak pobiegł z samochodu prosto do bramki, wdrapał się na ogrodzenie i wcisnął guzik domofonu… myślałem, że umrę ze strachu, że puści się siatki i spadnie… ale byłem dumny… mały krok dla ludzkości, a tak wielki dla niego…
trzeba się ubrać i iść do przedszkola… w sumie to sam nie wiem kiedy się tego nauczyłem… i chociaż nieraz coś pomieszam albo zrobię niedokładnie to samodzielne ubieranie sprawia mi ogromną przyjemność.
poprzytulać się rano do ukochanego żółwia… bezcenne